Dag 25 - Woensdag 5 juli

Maikai kakahiaka dan,

Wat is het hier toch goed vertoeven! Helemaal verliefd op het eiland ;)

We staan vroeg op, want vandaag bezoeken we Pearl Harbor. Met de Waikiki Trolley, de paarse lijn om precies te zijn, gaan we richting de haven.

https://waikikitrolley.com/   

Met de trolley op pad, is een excursie op zich. We kregen er in ieder geval een chauffeur bij, die van alles wist te vertellen en er een leuke trip van maakte.

Inmiddels is het een uurtje of half 10 en we komen aan bij Pearl Harbor...jullie raden het misschien al : kaartjes voor de USS Arizona uitverkocht. Wat een stelletje eigenwijze eikels zijn wij dan! Dom, dom ,dom...de avond tevoren nog gekeken op de site, konden kaartjes kopen. Omdat diverse recensies aangaven, dat je gewoon kunt gaan, gingen wij dus ook gewoon. Zo jammer, maar niks meer aan te doen.

  https://pearlharboroahu.com/

 Buiten op het terrein, zijn veel gedenkstenen te vinden. Zo ook,  torpedo's, informatieborden enz enz. 

Omdat wij niet meekonden met de tour naar de USS Arizona, zijn we wel de Submarine USS Bowfin gaan bekijken. 

    http://www.bowfin.org/  

Dit was al erg indrukwekkend, om te zien hoe er op zo'n boot werd geleefd (en gevochten)    

Een klein beetje teleurgesteld (eigen schuld, dikke bult), zijn we met de trolley weer terug naar ons hotel gegaan. 

Er stond namelijk ook nog een andere missie op ons lijstje : het scoren van een leuk Hawaii-shirt voor mijn Hongaarse vriendje. 

Gelukt! Issie niet gaaf?!

Ze hebben ook bijpassende jurkjes, maar dat gaat me toch t ver ;)

's Avonds is er weer een lekker happie gegeten bij ons (inmiddels favoriete) tentje. De fles champagne gaat morgen of overmorgen maar eens opgedronken worden, nu in ieder geval niet meer.

Om half 6...yep 5.30 uur... gaat de wekker omdat er een snorkeltocht geboekt is. Heel veel zin in ;)  

Op de een of andere manier, willen we nog niet helemaal meegaan met de tijd hier. Rond een uurtje of half zeven zijn we wakker, maar 's avonds om 10 uur gaat het licht uit. Ook weer eens heel bijzonder, daar het bij ons doorgaans bijna andersom is.

Maikai ka po,

Zoltán en Simone